بیتا فیوزی، کیوریتور نمایشگاه «آن موج» در فرهنگسرای نیاوران در ارتباط با دوازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی هنری برنا، درباره ایده و مفهوم آن صحبت کرد. از این نمایشگاه: ایده این نمایشگاه با یک دغدغه شخصی و جستجوی مکانی مناسب برای نمایش آثار سرامیکی آغاز شد. مدت ها بود که به دنبال مکانی بودیم که بتواند نیاز ما به نمایش محصولات سرامیکی را برآورده کند اما در دو سال اخیر نتوانسته ایم چنین مکانی را پیدا کنیم. حدود یک ماه و نیم پیش مجتبی قربانی شاهکوچکی منشی دو ساله با من تماس گرفت و پیشنهاد کار به عنوان کیوریتور را داد و من هم موافقت کردم. و سعی کردم یک گروه برای کار جمع کنم. من همیشه با یک تیم کار می کنم و معتقدم زمانی که ایده ها روی آنها کار می کنند، محقق می شوند.

فیوضی درباره انتخاب مفهوم «بی‌نهایت» برای نمایشگاه دوسالانه سرامیک و عنوان «آن موج» برای این نمایشگاه گفت: وقتی موضوع «بی‌نهایت» را برای اولین بار شنیدم، ناخودآگاه درباره دریای بی‌پایان بود . دریای پر هیاهو، پر سر و صدا و پر از موج. این موج بود که در نهایت به کانون اصلی نمایشگاه تبدیل شد. موج استعاره ای از حرکت و تغییر است. جریانی که هرگز متوقف نمی شود و همیشه با موج بعدی دوباره پر می شود.

وی درباره روند طراحی و اجرای توسعه این نمایشگاه گفت: این پروژه با همکاری ۶۰ هنرمند شکل گرفت. کار با افراد زیادی برای من تجربه جدیدی بود. ساخت کارها بر اساس پایه محکم و آرماتور محکم آغاز شد و هر قسمت از روند کار به گروه هایی تقسیم شد. آنچه برای من مهم بود اتحاد همه سازندگان در مسیر یک هدف بود. این کار گروهی ریشه ایلیاتی ما را نشان می دهد، ما همیشه برای کار گروهی ارزش قائل هستیم.

کیوریتور نمایشگاه «آن موج» در ادامه افزود: در این نمایشگاه مفهوم موج فقط یک تصویر نیست؛ بلکه در این نمایشگاه مفهوم موج تنها یک تصویر نیست. موجی که می آید چیز جدیدی بیافریند و قبلی را با خود می برد. این نمایشگاه بازنمایی تداوم زندگی از تولد تا مرگ، از خلقت تا نابودی است. هر موج معنای خاص خود را دارد که می توان آن را شاعرانه، عاشقانه، سیاسی یا اجتماعی تفسیر کرد.

فیاضی در پایان درباره تجربه کار روی این پروژه گفت: این نمایشگاه برای من و همه هنرمندان شرکت کننده تجربه خاصی بود. همه ما برای یک هدف دور هم جمع شدیم و موفق شدیم قطعه ای بسازیم که ایده بی نهایت را منعکس می کند. این تجربه نشان داده است که هنر می تواند فضایی برای همکاری و همدلی باشد و امیدوارم در آینده نیز چنین پروژه هایی ادامه داشته باشد.

انتهای پیام/