به گزارش خبرنگار علم و فناوری برنا، کشف جدید در مایورکا نشان دهنده اولیه ترین گورگونوسپیون هاست که حرکات کارآمد این موجودات را با آناتومی منحصر به فرد اندام حرکتی نشان می دهد.

گورگونوسپیان ها گروهی منقرض شده از سیناپسیدها بودند که ۲۷۰ تا ۲۵۰ میلیون سال پیش در دوره پرمین زندگی می کردند. این موجودات، اجداد پستانداران، بر خلاف پستانداران امروزی خون گرم بودند و تخم می گذاشتند. این گوشتخواران اولین موجوداتی با دندان های شمشیر مانند بودند و به شکارچیان غالب در اکوسیستم خود تبدیل شدند. آنها شبیه سگ بودند، اما گوش و خز نداشتند.

کشف در مایورکا

در منطقه سرا دو ترامونتانا در نزدیکی بنیالبوفار، مایورکا، بقایای یک گورگنوسپین کوچک تا متوسط ​​به طول حدود یک متر پیدا شده است. این کاوش ها در سه فصل صحرایی انجام شد و مقدار زیادی فسیل به دست آمد.

رافائل ماتامالس، محقق اصلی این مطالعه و متصدی موزه علوم طبیعی بالئاریک، گفت: ما از تعداد زیادی بقایای استخوان شگفت زده شدیم. ما قطعات جمجمه، مهره‌ها و دنده‌های استخوان ران را به خوبی حفظ کردیم. زمانی که حفاری آغاز شد، انتظار چنین یافته ای را نداشتیم.

مکان این موجود در جزایر بالئاریک نیز بسیار غیرمنتظره است، زیرا بقایای گورگونوسپیان قبلا فقط در عرض های جغرافیایی بالا مانند روسیه و آفریقای جنوبی یافت می شد. سن این کشف محققین را نیز شگفت زده کرد.

جوزپه فورتونی، نویسنده اصلی مقاله و رئیس گروه تحقیقاتی بیومکانیک محاسباتی در موسسه دیرینه شناسی کاتالونیا، گفت: “این احتمالاً قدیمی ترین گورگونوسپی روی این سیاره است.” نمونه مایورکا حداقل ۲۷۰ میلیون سال سن دارد، در حالی که سایر نمونه های این گروه در سراسر جهان کمی جوان تر هستند.

تجزیه و تحلیل آناتومی و حرکت

یک پای تقریبا کامل در میان بقایای فسیلی پیدا شد که امکان مطالعه نحوه حرکت این موجود را فراهم کرد. برخلاف خزندگان که پاهای خود را کاملاً از هم باز نگه می‌داشتند، گورگونوسپیان‌ها با پاهای خود بیشتر به صورت عمودی حرکت می‌کردند، در حد واسط بین خزندگان و پستانداران. این سیستم برای پیاده روی و به خصوص دویدن موثرتر است. دندان های شمشیر مانند یافت شده نیز رژیم غذایی شکارچی آن را تایید می کند.

آنجل هالوبارت، محقق این مطالعه، گفت: «این یک هیولا بود، که ویژگی همه گورگونوسپیان در سراسر جهان است. دندان های صابر مانند از ویژگی های شکارچیان بزرگ اکوسیستم ها هستند و نمونه یافت شده احتمالاً یکی از شکارچیان محیط آن بوده است.

مایورکا در پرم

۲۷۰ میلیون سال پیش، مایورکا بخشی از ابرقاره پانگه آ بود و در عرض های جغرافیایی استوایی قرار داشت. این منطقه دارای آب و هوای موسمی با فصول مرطوب و خشک است و محل کشف یک دشت سیلابی با تالاب های موقت بود. همراه با گورگونوسپیان ها حیوانات دیگری مانند کاپتورینیدهای گیاهخوار زندگی می کردند که احتمالاً در رژیم غذایی این شکارچیان گنجانده شده بودند.

تاریخچه فسیلی غنی جزایر بالئاریک

جزایر بالئاری علیرغم اندازه کوچکشان، تاریخچه فسیلی قابل توجهی دارند. اگرچه بیشتر فسیل های شناخته شده مربوط به دوره پلیستوسن و هولوسن هستند، فسیل های مهمی از دوره های دیگر نیز یافت شده است، از جمله قدیمی ترین پشه جهان، صدها گونه آمونوئید، اجداد اسب ها و اسب های آبی، کوسه های غول پیکر و صخره های بزرگ.

انتهای پیام/