شکیبا پروس حامی نمایشگاه «درج» که در گالری آرتبیشیون افتتاح شد در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی هنری برنا؛ وی درباره ایده این نمایشگاه و روند ایجاد آن گفت: ایده نمایشگاه با کمیسیون هنری آغاز شد. گروه طلاسازی تاج که به طراحی اهمیت ویژه ای می دهد، تصمیم گرفته است جعبه جواهرات طراحی شده توسط خود را در فضایی بصری معرفی کند. ما به آنها توضیح دادیم که فقط گذاشتن جعبه جواهرات در چنین مکانی کافی نیست و پیشنهاد دادیم که این ایده را گسترش دهیم. بعد از جلسات متعدد متوجه شدیم که پایه این جعبه یک جعبه چوبی است. از این رو از آنها خواستیم که ۳۳ جعبه چوبی تهیه و به ۳۳ هنرمند ارائه کنند. هدف این بود که ببینیم اگر این جعبه‌ها در دست هنرمندان تجسمی قرار می‌گرفت، چگونه می‌توان دید متفاوتی ایجاد کرد. در نهایت از این ۳۳ جعبه ۳۲ اثر به دست آمد، زیرا یک اثر توسط دو هنرمند با هم خلق شده است.

وی درباره نامگذاری این نمایشگاه چنین اظهار داشت: برای انتخاب نام ایده های مختلفی داشتیم. در ابتدا به گزینه هایی مانند جعبه پاندورا فکر کردیم، اما این ایده تکراری به نظر می رسید. در نهایت یکی از دوستان کلمه insert را پیشنهاد کرد. واژه ای قدیمی به معنای جعبه ای برای نگهداری اشیاء قیمتی و زیور آلات. این واژه با ریشه فارسی و کاربرد آن در ادبیات کلاسیک برای ما جالب بود و توانست مفهوم نمایش را به خوبی منتقل کند.

هنر نباید محدود به پایتخت باشد

پورش با اشاره به تنوع هنرمندان شرکت کننده افزود: فراهم کردن فرصت های برابر برای هنرمندان زن و مرد برای ما مهم بود. از بین ۳۲ هنرمند، ۲۰ نفر زن و ۱۳ نفر مرد بودند. همچنین ۹ هنرمند از شهرستان ها در این طرح شرکت کردند. البته این امر مشکلاتی از جمله ارسال و دریافت صندوق هایی را ایجاد کرد که برخی از آنها بسیار پیچیده و سنگین بود، اما هدف ما این بود که این فرصت را به صنعتگران پایتخت محدود نکنیم و از توانمندی های صنعتگران شهرستان بهره مند شویم.

وی درباره قیمت گذاری آثار و فروش آنها گفت: آثار پیشنهادی برای فروش در نظر گرفته شده و قیمت آنها از ۱۵ میلیون تومان تا ۳۰۰ میلیون تومان متغیر است. این بازه قیمتی با توجه به ارزش هنری هر اثر تعیین می شود و مانند همه آثار تجسمی، می توان آنها را خریداری کرد.

پورورش ادامه داد: یکی از موضوعاتی که در این نمایشگاه برایم مهم بود نقش گالری در ارتباط هنرمندان و برندهای تجاری بود. ما سعی کردیم فضایی ایجاد کنیم که هر دو طرف از این همکاری منتفع شوند. این آزمایش نشان داد که گالری ها می توانند بستری برای تلفیق هنر و تجارت باشند تا هم هنرمندان تجسمی بتوانند خلاقیت خود را به نمایش بگذارند و هم برندها بتوانند از این خلاقیت در طراحی و هویت بصری خود استفاده کنند.

معرفی مخاطبان جدید به فضای بصری دستاورد کلیدی ما بود

این کیوریتور با اشاره به تاثیر فرهنگی این نمایشگاه گفت: حضور بینندگان جدیدی که تجربه قبلی بازدید از گالری ها را نداشتند از دستاوردهای مهم ما بود. برای من بسیار ارزشمند بود که توانستیم افراد جدیدی را به فضای بصری معرفی کنیم. حتی بسیاری از بازدیدکنندگان نمایشگاه برای اولین بار بود که گالری را تجربه می کردند و این نشان می دهد که چگونه می توانید با ایجاد جذابیت، مردم را به هنر نزدیک کنید.

تثلیث گالری، برند و هنرمند باعث موفقیت نمایش شد

پورورش با تاکید بر دشواری های برگزاری این نمایشگاه خاطرنشان کرد: همکاری با یک برند تجاری به ویژه در عرصه ای مانند طلا باعث نگرانی هایی شد. از یک طرف محدود کردن هنرمندان با استفاده از یک جعبه خاص برای خلق آثارشان کار سختی بود و از طرف دیگر همیشه جای قضاوت در بین جامعه هنری وجود دارد. اما با همه این نگرانی ها، به نظرم نتیجه موفقیت آمیز بود و توانستیم بین سه ضلع گالری، برند و هنرمندان ارتباط موثر برقرار کنیم.

این هنرمند تجسمی با اشاره به شرایط اقتصادی تاکید کرد: شرایط اقتصادی کنونی به گونه ای است که هنر در اولویت زندگی بسیاری از مردم نیست. با این حال ورود برندهای تجاری به صنعت هنر می تواند کمک زیادی به بازار هنر کند. این همکاری ها نه تنها به پویایی این فضا کمک می کند، بلکه به هنرمندان و برندها اجازه می دهد از نقاط قوت یکدیگر بهره مند شوند.

پرورش در پایان گفت: به نظر من نمایشگاه درگ نمونه ای از یک همکاری موفق بود که توانست خلاقیت، فرهنگ و تجارت را در کنار هم قرار دهد. امیدوارم اینگونه رویدادها در آینده نیز ادامه داشته باشد و شاهد توسعه بیشتر بازار صنایع دستی باشیم.

انتهای پیام/