مجید ضیایی کیوریتور نمایشگاه «سریر آتش» که در ارتباط با دوازدهمین بینال ملی سرامیک ایران در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد، در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا از روند شکل گیری این نمایشگاه گفت. این نمایشگاه و اهداف آن؛ توضیح داد: نمایشگاه «سریر آتش» بر سه عنصر اصلی زندگی هنری یعنی آثار، موجودات زنده و تصاویر تأکید دارد. این اشیا با گنجاندن بخشی از زندگی روزمره محمدمهدی انوشفر، سعی می کنند بیننده را به لایه های عمیق زندگی و کار او نزدیک کنند. این انتخاب کمک می کند تا تصویری گسترده تر از زندگی و فعالیت هنری هنرمند ارائه شود.

وی درباره اهمیت نمایش آثار زنده یاد این هنرمند گفت: در بسیاری از نمایشگاه های گذشته کمتر به بخشی از زندگی روزمره انوشفر توجه شده است. اشیایی که در این نمایشگاه دیده می شود، تأثیر زندگی روزمره را بر هنر او نشان می دهد. طرح ها، ابزار و اشیاء خاص به بیننده اجازه می دهد تا لایه های پنهان آثار او را بهتر درک کند.

کیوریتور درباره مشکلات برپایی نمایشگاه گفت: زمان کمی برای آماده سازی داشتیم، اطلاعات زندگی و آثار این هنرمند پراکنده بود. با توجه به اینکه سال آینده ۸۰ ساله می شوند، اتفاقات زیادی را به سختی به یاد می آورند. خوشبختانه تعدادی عکس ذخیره شد، اما هماهنگی این اطلاعات با دوره های مختلف زندگی زمان زیادی را صرف کرد. اگرچه این پروژه در چند سال به اتمام می رسد، اما سعی کرده ایم ایده را در این زمان محدود اجرایی کنیم.

وی درباره نقش انوشفر در دوسالانه سرامیک ایران گفت: این هنرمند نقش مهمی در هفت دوره ابتدایی دوسالانه سرامیک داشت. متأسفانه پس از قطع همکاری، مزاحمت هایی به وجود آمد که باعث شد او کمتر در مراسم عمومی شرکت کند. ذکر انوشفر در این دوسالانه برای من بسیار مهم بود، زیرا این رویداد پلی است بین گذشته و حال سرامیک دوسالانه که جایگاه ویژه ای در هنر ایران دارد.

زیوی درباره طراحی نمایشگاه افزود: هدف من از طراحی این نمایشگاه ایجاد محیطی دوستانه برای تعامل مستقیم مخاطب با آثار و موجودات زنده بود. به همین دلیل عناوین آثار را حذف و یادداشت های شخصی هنرمند را جایگزین آن کردم. این رویکرد منجر به جریان فوری نمایشگاه و تعامل عمیق تر با مخاطبان شد.

کیوریتور درباره پیام نمایشگاه به مخاطبان گفت: عشق و نشاط جاری در زندگی و کار انوشفر مهمترین پیامی است که بیننده باید احساس کند. با وجود تغییرات بزرگ در شرایط زندگی، آثار آنها حس امید و زندگی را حفظ می کند. این ویژگی برای من بسیار آموزنده است و امیدوارم مخاطب هم همین احساس را داشته باشد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا امکان برگزاری نمایشگاه در شهرهای دیگر وجود دارد یا خیر، گفت: هنوز مشخص نیست اما به نظرم این هنرمند نیاز به توجه بیشتری دارد. او شایسته یک بنیاد، موزه یا جایزه ای به نام خود است، اما متأسفانه تاکنون این موارد محقق نشده است. هنوز حتی یک کتاب که چندین بار به مراحل پایانی چاپ رسیده باشد، منتشر نشده است. بی توجهی به هنرمندان بزرگ جای تأمل دارد.

ضیایی در پایان گفت: حضور محمدمهدی انوشفر امروز را خیلی دوست داشتم، بگذارید این گفتگو با او باشد. او یکی از بهترین داستان نویسانی است که من می شناسم و حتی ساده ترین خاطرات را با جذابیت و شیرینی تعریف می کند. امیدوارم این نمایشگاه به مجموعه بزرگتری تبدیل شود و بتوانیم از این آرشیو برای بیان جدید استفاده کنیم.

انتهای پیام/